‘De vrijheid van eigen grenzen bepalen en bewaken’
Hoe houd je iemand die geen uitdaging uit de weg gaat gemotiveerd? Door ‘m vooral z’n gang te laten gaan. Sebastian - beter bekend als Seb - heeft overal een oplossing voor. En zo niet, dan vindt hij de oplossing wel. Als developer-van-alles staat hij volledig in zijn kracht. Maar, om daar te komen moest hij wel terug naar de basis. Zijn basis. En nu? Nu ziet deze man van de wereld zichzelf een leven lang bij Synetic werken. Wáár ter wereld dan ook, maar altijd op eigen voorwaarden. Want grenzen bepaal en bewaak je samen.
Seb, jij hebt al flink wat van de wereld gezien. Neem ons mee!
Ik ben geboren op het eiland Guernsey, dicht bij Frankrijk. Toen ik zeven jaar oud was zijn we rond de wereld gaan reizen en heb ik heel veel plekken gezien. Florida was in die periode een soort van ‘thuisbasis’, daar keerden we eigenlijk altijd terug. Uiteindelijk zijn we na een jaar reizen op Bonaire beland. Daar heb ik elf jaar gewoond. Dus als ik iets een ‘thuis’ kan noemen, dan is het voor mij vooral dit eiland. Ook omdat mijn familie er nog steeds woont. Nu woon ik bijna net zo lang in Nederland. Best wel een gek gevoel, als ik er zo over nadenk.
En een stuk kouder ook! De liefde voor het vak hé, je moet er iets voor over hebben…
Klopt! Met de computer bezig zijn, heb ik altijd leuk gevonden. Daar kwam ik al op jonge leeftijd achter. Ik zat op de middelbare school toen mijn ouders een laptop kregen. Ik was meteen verkocht en leerde zelf websites bouwen. Samen met een vriend, die ook helemaal computer-minded was, lanceerde ik een website voor de school waar we op zaten. Dat vond ik inspirerend. Ik realiseerde me dat ik alleen een laptop nodig had. Daarmee kan ik overal in de wereld werken. Mijn volgende doel was bepaald...
Goed zeg, je bent lekker op weg. En ik heb begrepen dat jij niet alleen online surft?
Haha, ik ben inderdaad gek op kitesurfen. Het is mijn droom om ooit ergens dicht bij een strand te kunnen wonen. Geld verdienen vanachter m’n laptop en in mijn vrije tijd niet op het web, maar met m’n kite en board surfen.
Tot die tijd jaag je de golven op een andere manier achterna, klopt dat?
Een paar jaar geleden heb ik m’n eigen camper gebouwd. Ik houd echt van met mijn handen bezig zijn, maar dit project… Poeh, zwaar onderschat. In dat proces realiseerde ik me wel dat het niet programmeren is dat ik leuk vind, maar het oplossen van problemen. Het klinkt gek, maar het proces van een camper bouwen lijkt heel erg op een website bouwen.
Die moet je even uitleggen…
Ik bedoel: je moet gewoon ergens beginnen. Of je nu een camper of een website bouwt, je krijgt altijd te maken met problemen. Problemen die je nooit eerder bent tegengekomen. Dus je zoekt telkens naar nieuwe oplossingen. Soms werkt iets wel, soms niet… Ervoor zorgen dat iets past, functioneert of werkt, daar haal ik heel veel voldoening uit.
Zelf het wiel ontdekken dus én zorgen dat de auto blijft rijden, jij wilt dingen snappen en kunnen?
Toen ik jong was, realiseerde ik me al snel hoeveel ik zelf kon leren. Alle informatie staat op het internet. Je hoeft het alleen maar te vinden. Die instelling heeft me ook geholpen toen ik naar Nederland kwam om te studeren. Ik vond het lastig om me te focussen op een opleiding, omdat ik veel dingen zelf al geleerd had. Die manier van mezelf ontwikkelen vond ik veel leuker. Ik heb drie verschillende opleidingen geprobeerd, maar van elke opleiding heb ik alleen het eerste jaar gedaan. Alles wat ik geleerd heb, heb ik mezelf geleerd of heb ik op m’n werk geleerd.
Het proces van een camper bouwen, lijkt heel erg op een website bouwen.
'Self-taught' en 'selfmade' dus. Zie je dat ook terug in je strengths?
Zeker! Achiever staat bij mij op 1, de learner op 2. Daarna komt de relator – ik houd van een relatie opbouwen door één-op-één met mensen een gesprek te voeren. Ook responsability en ideation horen echt bij mij. Alles klopt. Sterker nog: ik heb nog nooit een personality test gedaan die zo goed bij me past.
Geen verrassingen voor jou. Kun je je strengths goed benutten tijdens je werk?
In een kleine groep, samen bouwen aan een sterke band én mooie dingen. Daar houd ik van. Wat dat betreft komen mijn strengths maximaal aan bod. Wat ik interessant vond toen ik bij Synetic begon, was hoe inspirerend iedereen is. Hier aan de lunchtafel ben je omgeven door mensen met kennis en ambitie, daar luister je automatisch naar. De dynamiek van elkaar beter maken door het delen van je eigen kennis en oplossingen. Ja, daar voel ik me heel goed bij. Het is eigenlijk net als vroeger toen ik met mijn vrienden aan het pionieren was.
Je werkt nu een jaar bij Synetic. Zeg eens eerlijk: is het wat je ervan verwachtte?
Nou, het was best wel even wennen in het begin. Daar ben ik eerlijk in. Tijdens m’n sollicitatie ging het wel over de marktgerichte teams, maar toen ik startte bleek dat een groter thema te zijn. Ik moest even schakelen. Maar, daar komt mijn strength verantwoordelijkheid naar voren. Orde en duidelijkheid scheppen, voor jezelf, voor collega’s, voor klanten. Als ik zeg dat ik iets ga doen, dan kan ik het ook en doe ik het ook. Zelfsturing geeft je de mogelijkheid om die verantwoording ook op je te nemen.
Je bent gewend om het zelf te doen, bij Synetic doe je het ook samen. Hoe voelt dat?
Werken in een team was nieuw voor mij. Het hebben van eigen verantwoordelijkheid vind ik fijn, maar als ik ja zeg moet ik het ook doen. Ik heb het altijd heel moeilijk gevonden om nee te zeggen. Realiseerde ik me dat iets niet ging lukken, dan voelde ik nooit de ruimte om dat aan te geven. Ik stelde mezelf als doel dat ik moest leren om nee te zeggen. Ik moest om hulp leren vragen. Dat was mijn mindset toen ik bij Synetic begon.
Stoer dat je in de spiegel durft te kijken. Hoe heb je aan die doelen kunnen werken?
Ik werd meteen gekoppeld aan een buddy, daar heb ik heel veel aan gehad. Door zijn positieve manier van reageren op vragen die ik stelde, is die drempel helemaal weg voor mij. Ik weet nu dat ik dingen moet vragen. In het team wordt, bijvoorbeeld bij het bespreken van een project, het voor jezelf opkomen en nee zeggen heel erg gewaardeerd. Je wordt bijna gepusht: ‘Zeg het als je iets niet wilt’. Dat heeft me echt geholpen. Ik voel me helemaal comfortabel. Aangeven dat je iets niet kunt doen, voelt niet langer slecht.
Fijn om te horen dat je goed op je plek zit. Voorlopig kunnen we dus op je bouwen?
Absoluut. Ik hoop dat ik altijd bij Synetic kan blijven werken. Ik zie geen enkele reden waarom ik zou willen stoppen of iets anders zou willen doen. Stel dat ik ooit eens voor langere tijd in een warmer land ga werken, dan gaat mijn Synetic-laptop mee. Ik weet zeker dat wanneer ik dat met mijn team bespreek dit geen probleem is.
Dat denk ik ook niet. Hoe zorgen we ervoor dat jij je kunt blijven ontwikkelen?
Het klinkt heel tegenstrijdig, maar als problemen makkelijk op te lossen zijn wordt het saai. Eigenlijk vind ik het ergens fijn om een ingewikkelde oplossing te moeten vinden. Al voelt het in het moment soms negatief, als je in de flow komt en aan het einde van die tunnel ligt de oplossing… Handjes in de lucht en juichen! Die momenten, zulke uitdagende problemen fixen, daar haal ik heel veel voldoening uit.
De afgelopen tijd heb ik ook meer product lead verantwoordelijkheden gekregen. Ik merk dat ik veel voldoening haal uit een positief gesprek met een klant. De klant heeft een probleem, wij lossen het op. Zij dankbaar, ik voldaan.
Kun je uitleggen wat het is om product lead te zijn?
Zoals ik het zie vertegenwoordig ik de klant binnen Synetic. Ik probeer in de schoenen van de klant te staan en te bepalen wat de klant nodig heeft. Wat zijn de waarden en de prioriteiten van de klant? En hoe kan Synetic daar passend invulling aan geven? Hoe vaker ik dit doe, hoe beter ik erin word. Dat merk je echt. Ik voel de waardering.
Wat heb je verder voor ogen: welke ambities heb je?
Bij m’n vorige baan deed ik front-end, backend en alles er tussenin. Ik was de enige developer, dus dat was gewoon zo. Ik voelde dat ik me wilde specialiseren. Daarom had ik de ambitie om hier backend-specialist te worden. Mezelf helemaal toeleggen op één expertise. Van dat plan ben ik best snel afgestapt. Het concept van zelfsturing, het betrokken zijn bij andere collega’s en verschillende werkzaamheden in het team, daar ga ik heel goed op. Dus ik programmeer weer over de hele breedte, maar nu omdat ik het wil – en omdat ik weet wát ik wil.
Wat maakt Synetic voor jou Synetic?
Je krijgt de mogelijkheid om je eigen grenzen te bepalen en bewaken. En die grenzen worden gerespecteerd, door iedereen. Je wordt zelfs geholpen bij het vinden van je grenzen. Ik weet dat ik heel veel kan en als ik iets wil dan lukt het ook. Toch was ik in het begin niet helemaal zeker van m’n rol binnen het team. Ik was zoekende. De mensen om me heen maakten die zoektocht de moeite waard. Zij hebben me echt geholpen bij het vinden van mijn plek.
